H Δανάη, κόρη του βασιλιά Ακρισίου, ζούσε στη σκιά μιας προφητείας, που έλεγε ότι ο γιος που θα φέρει στον κόσμο θα σκοτώσει τον πατέρα της.

Παρά το ότι ο πατέρας της την φυλάκισε για να μη γνωρίσει ποτέ της άνδρα, ο θεός Δίας, μεταμφιεσμένος σε χρυσή βροχή, τρύπωσε στην

αγκαλιά της και της χάρισε ένα παιδί. Τίποτα δεν ξεφεύγει από το πεπρωμένο.

Γι’αυτό, η Δανάη ως άρωμα φέρνει τη φρεσκάδα του λεμονιού, του περγαμόντο και μια ανοιξιάτικη αύρα από ανθισμένα λουλούδια,

για να μας θυμίσει ότι το διακριτικό μπορεί να είναι τελικά πολύ ενδιαφέρον για εκείνον που ξέρει να πολιορκεί.